پاورپوینت فصل 8 حافظه اصلی (pptx) 60 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 60 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
فصل 8: حافظه اصلی
مروری بر عناوین مطالب
پیش زمینه
مبادله (Swapping)
اختصاص یکپارچه
صفحه بندی (Paging)
قطعه بندی (Segmentation)
قطعه بندی به همراه صفحه بندی
برای اجرای یک برنامه باید ابتدا آن را به حافظه منتقل کرد و سپس آن را درون یک پردازه قرار داد تا اجرا شود.
صف ورودی: مجموعه ی پردازه های روی دیسک که در انتظار ورود به حافظه برای اجرا هستند.
برنامه های کاربر قبل از اجرا شدن، مراحل متعددی را طی می کنند.
پیش زمینه
نگاشت آدرس دستورالعمل ها و داده ها به آدرس حافظه در سه مرحله امکان پذیر است...
زمان کامپایل: اگر فضای حافظه برنامه از قبل شناخته شده باشد، می توان در زمان کامپایل آدرس ها را مشخص کرد.
در صورتی که آدرس شروع حافظه برنامه تغییر کند، برنامه باید مجددا کامپایل شود.
زمان بارگذاری: در صورتی که در زمان کامپایل آدرس حافظه برنامه مشخص نباشد، باید برای آن کد قابل جابجایی تولید شود.
زمان اجرا: اگر بتوان پردازه را در زمان اجرا از یک قطعه حافظه به قطعه دیگر منتقل کرد می توان اختصاص آدرس حافظه به دستورالعمل ها و داده ها را تا زمان اجرا به تعویق انداخت.
نیاز به حمایت سخت افزاری از نگاشت آدرس دارد، به عنوان مثال ثبات های base و limit.
پیش زمینه
پردازش چند مرحله ای برنامه کاربر
یکی از مفاهیم اصلی مدیریت حافظه، فضای آدرس منطقی متناسب با فضای حافظه فیزیکی است.
آدرس منطقی آدرسی است که توسط پردازنده تولید می شود و فضای آدرس مجازی نیز نامیده می شود.
آدرس فیزیکی آدرسی است که توسط واحد حافظه دیده می شود.
آدرس های منطقی و فیزیکی در روش های نگاشت فضای حافظه زمان کامپایل و زمان بارگذاری یکی هستند اما در روش زمان اجرا با یکدیگر متفاوتند.
فضای حافظه منطقی و فیزیکی
واحد مدیریت حافظه (Memory Management Unit, MMU) یک ابزار سخت افزاری است که آدرس های مجازی را به آدرس فیزیکی نگاشت می کند.
در MMU مقدار ثبات جابجایی (relocation reg.) هنگام ارسال آدرس های تولیدشده توسط پردازه کاربر به حافظه به آدرس اضافه می شود.
برنامه کاربر صرفا با آدرس های منطقی کار می کند و اصولا اطلاعی از آدرس های فیزیکی واقعی ندارد.
واحد مدیریت حافظه
جابجایی پویا با استفاده از ثبات جابجایی
در این روش یک روال تا زمانی که فراخوانی نشده است به درون حافظه اصلی منتقل نمی گردد.
بهبود بهره وری فضای حافظه روالی که فراخوانی نمی شود بارگذاری نیز نمی شود.
مناسب برای مواردی که حجم زیادی از کد برای حمایت از اتفاقات نادر مورد نیاز هستند.
نیاز به حمایت خاصی توسط سیستم عامل ندارد و در فرایند طراحی برنامه مد نظر قرار می گیرد.
بارگذاری پویا (Dynamic Loading)
