پاورپوینت خاك مسلح (pptx) 31 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 31 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
عنوان خاك مسلح
مقدمه
ابداع خاك مسلح توسط هاني ويدال در سال 1963 و گسترش سريع اين فن جديد در پايان دهه 60 نقطه آغازي بود براي پيدايش سيستم‌هاي تسليح خاك. خاك مسلح به ويژه در مورد سيستم‌هاي تسطيحي كه در آنها ضرورت استفاده از روش‌هاي نگهداري خاك در جاهايي كه تسطيح خاك به صورت متناوب بايد انجام پذيرد و همچنين در جاهايي كه اثر متقابل خاك مسلح كننده در تمام طول مسلح كننده وجود دارد، كاربرد داشت. اين سيستم‌ها توسط اشلوسر و همكاران تحت عنوان خاك مسلح نامگذاري شدند.
هانري ويدال، خاك مسلح را به عنوان نوع جديدي از مصالح مركب درنظر گرفت و مفاهيم بسيار جالبي را در مورد خاك مسلح معرفي نمود كه امروزه كليت، حقيقت و كارايي آنها در عمل به اثبات رسيده است. بايد توجه داشت كه ويدال در اولين مقاله خود در سال 1996 نظريه جامعي درباره شيوه‌هاي مختلف ايجاد يك ماده چسبنده با استفاده از دانه‌هاي ناپيوسته و عناصر تسطيح ارائه نمود.
او ابتدا بافت مسلح كننده‌هايي متشكل از الياف (بافته نشده، بافته شده و ...) را مورد بررسي قرار دارد و رفتار مصالح متعددي نظير چوب، كاغذ رس، بتن و بالاخره مواد تشكيل دهنده بدن انسان را از طريق مجموعه مرتبطي از دانه‌ها و عناصر مسلح كننده‌اي كه به واسطه نيروهاي اصطكاكي در تاثير متقابل با يكديگر قرار مي‌گيرند، توضيح داد.
انواع پليمرهايي كه به عنوان مسلح كننده به كار مي‌روند
از آغاز ايجاد و توسعه خاك مسلح، تلاش‌هاي تجربي بسياري جهت جايگزيني مسلح كننده‌هاي فلزي با مسلح كننده‌هاي پليمري انجام گرفته است. در مقايسه با فلزات دامنه ضرايب تغيير شكل و مقاومت كششي مواد پليمري گسترده‌تر است. تاكنون از فرآورده‌هاي پليمري زير به عنوان مسلح كننده استفاده شده است:
ورقه‌هايي از پرده‌هاي زميني
ورقه‌هاي زمين شبكه
نوارهاي بافته شده‌اي از پرده‌هاي زميني
نوارهاي اليافي پوشش دارد
نوارهاي پلاستيكي صلب
به طور كلي مواد پليمري تغيير شكل‌پذيرترند و نسبت به فلزات مقاومت كمتري دارند. گذشته از اين، آنها از خود رفتار خزشي خاصي نشان مي‌دهند. با وجود اين، در هر سيستم حايل، مي‌توان از مسلح كننده‌هاي پليمري بر اساس تغيير رفتار شكل مجاز ديوار اسنفاده نمود.
كشساني مسلح كننده‌ها به مقدار زيادي بر رفتار خاك مسلح تاثير مي‌گذارد. اين موضوع توسط مك گاون و همكارانش در سال 1987 به طور كاملاً واضح نشان داده شده است. وي مسلح كننده‌هاي كشسان و غيركشسان را مورد بررسي قرار داده است. علاوه بر افزايش مقاومت، عمده‌ترين اثر مسلح كننده‌هاي كشسان، افزايش شكل‌پذيري خاك و كاهش يا حتي حذف نرم شدگي مشاهده شده در رفتار ماسه‌هاي متراكم است. برعكس، مسلح كننده‌هاي غيركشسان، اساساً مقاومت خاك و ضريب تغيير شكل‌پذيري را افزايش مي‌دهند. ليكن آنها سبب مي‌شوند كه ضريب تغيير شكل‌پذيري خاك، بسيار ترد و شكننده شود.
بر اين اساس مي‌توان موارد زير را از يكديگر متمايز ساخت:
تسليح با مسلح كننده‌هاي ترجيحاً غيركشسان كه عمدتاً با خاك مسلح مشخص مي‌شوند. در اين روش، مسلح كننده‌ها عموماً خطي و فلزي هستند.
تسليح با مسلح كننده‌هاي ترجيحاً كشسان كه با خاك لايه لايه (خاك چند لايه) مشخص شده‌اند. در اين روش، مسلح كننده‌ها عموماً مسطح و از مواد صنعتي مصنوعي (پرده‌هاي زميني و غيره) ساخته شده‌اند.
كاربردهاي پليمر در روش خاك مسلح
با توجه به تمامي تحقيقات انجام شده درباره خاك مسطح، به ويژه در آغاز دهه 60، عجيب است كه هيچ كوششي به منظور استفاده از پليمرها به عنوان مسلح كننده انجام نشده است. در واقع ويدال در سال 1996 براي اولين بار اقدام به استفاده از مصالح پليمري نمود. به عنوان نمونه‌هايي از مصالح پلميري مي‌توان به نوارهاي نايلون، نوارهاي ترگال و به ويژه پلاستيك صلب كه از الياف شيشه‌اي با پوشش رزين پلي استر تشكيل شده‌اند، اشاره نمود. ماده اخير در سال 1965 انتخاب شد و به منظور توليد صنعتي عناصر پوششي U شكل و نوارهاي مسلح كننده، سرمايه‌گذاري‌هاي بسياري انجام پذيرفت. به طور مشخص، اين ماده نوعي پلاستيك مسلح از جنس الياف شيشه‌اي بود كه در آن مقاومت و سختي از طريق استفاده از الياف شيشه‌اي در ساخت رزين‌هاي كاملاً شكل‌پذير مشاركت داشتند. تمامي الياف شيشه‌اي ارتجاعي بودند و مقاومتي برابر مقاومت سخت‌ترين فولادها داشتند، به نحوي كه به ماده تركيبي خود خواص تغيير شكل‌پذيري كم و بدون خزش و مقاومت بالا مي‌بخشيدند.
در سال 1965، اين ماده به مدت 10 سال در لوله‌هاي زيرزميني و مخازن بكار گرفته شد و رفتار رضايت بخشي در كار ارائه نمود. با وجود اين، بر اساس اشارات مليندر و همكاران در سال 1977، هنگامي كه اين ماده به مدت طولاني در شرايط مرطوب قرار مر‌گرفت، تا حدي فروسايش مي‌يافت.
در سال 1966، اولين ديوار خاك مسلح آزمايشي با استفاده از واحدهاي پوششي و نوارهاي پلاستيكي كه با الياف شيشه‌اي مسلح شده بودند، ساخته شد. اين اقدام به منظور آزمايش فرآيند ساخت و رفتار مكانيكي ديوار انجام پذيرفت. متاسفانه ماده پلاستيكي مورد هجوم باكتري‌ها قرار گرفت و ديوار خاك مسلح طي 10 ماده ويران شد. پس از گسيختگي، هيچگونه آزمايش بيولوژيك بر روي مصالح خاكريز انجام نشد و عملاً هيچ اطلاعات معتبر و اظهارنظر كارشناسانه‌اي درباره نوع باكتري‌ها و فرآيند فروسايش در حال حاضر موجود نمي‌باشد.
